تفاوت طلای سفید و زرد در چیست؟

طلا، یکی از فلزات گرانبها و باارزش است که از دیرباز در تولید زیورآلات و سکه‌ها به کار رفته است. این فلز، به دلیل زیبایی، شکوه و برازندگی خود، همواره مورد توجه بوده و در اکثر فرهنگ‌ها به عنوان نمادی از قدرت، ثروت و اعتبار شناخته شده است. همچنین، طلا به دلیل مقاومت بالا در برابر خوردگی و زنگ زدگی، همچنین خواص فیزیکی منحصر به فردی که دارد، به عنوان یکی از مواد اولیه مورد استفاده در صنایع الکترونیک، دندانپزشکی و پزشکی نیز محسوب می‌شود.

طلا به دو صورت کلی قابل تفکیک است: طلاي سفید و طلاي زرد. هر یک از این دو نوع طلا، خصوصیات و کاربردهای خود را دارند. در ادامه، به بررسی هر یک از این دو نوع طلا ها می‌پردازیم:

معرفی طلاي زرد:

طلاي زرد، که به صورت خالص ۲۴ عیار است، برای ساخت سکه‌ها و زیورآلات باارزش مورد استفاده قرار می‌گیرد. آلیاژ طلا شامل طلا و مس است و با توجه به میزان آلیاژ مس در آن، رنگ آن متفاوت است. به عنوان مثال، طلاي زرد با آلیاژ ۱۸ عیار شامل ۷۵٪ طلا و ۲۵٪ مس است و رنگ آن به دلیل میزان بالای مس، گرم و زرد متمایل به قرمز است. اما چون طلا با خلوص بالاتر به صورت سخت و شکننده است، در تولید زیورآلات از طلاي زرد با آلیاژ ۱۸ عیار به طور معمول استفاده می‌شود.

طلاي زرد به دلیل برازندگی و زیبایی خود، در ساخت انگشتر، مدال و گوشواره از زمان‌های دور مورد استفاده قرار گرفته است و همچنان در حال حاضر نیز محبوبیت خود را حفظ می‌کند. در این روزها، طلاي زرد به دلیل ظاهری گرم و زیبا، طرفداران زیادی در سراسر جهان دارد و به عنوان نمادی از ثروت، قدرت و جایگاه اجتماعی در فرهنگ‌های مختلف شناخته شده است.

معرفی طلاي سفید:

طلا سفید با افزودن نقره و نیکل به طلا تشکیل می‌شود که به دلیل مطابقت رنگ با نقره، برای ساخت زیورآلات بسیار مورد علاقه قرار می‌گیرد. آلیاژ طلا سفید از ۷۵٪ طلا، ۱۲.۵٪ نقره و ۱۲.۵٪ نیکل تشکیل شده است. این آلیاژ به دلیل استحکام بالا و مقاومت در برابر خوردگی، بسیار محبوب است. همچنین، طلا سفید به دلیل مشابهت با نقره، در ساخت زیورآلاتی که همراه با الماس و سنگ‌های قیمتی استفاده می‌شود، بسیار مورد استفاده قرار می‌گیرد.

نقره در آلیاژ طلا برای بهبود خواص فیزیکی و شیمیایی طلا به کار می‌رود. افزودن نقره به طلا، باعث بهبود مقاومت به خوردگی و مقاومت در برابر سایش می‌شود. همچنین، افزودن فلز نیکل به آلیاژ طلا، باعث بهبود استحکام و مقاومت در برابر خوردگی می‌شود. به همین دلیل، طلا سفید برای ساخت زیورآلاتی که به دلیل اندازه و وزن، نیاز به مقاومت بالا دارند، بسیار مناسب است.

نتیجه گیری:

انتخاب بین طلاي سفید و زرد، بستگی به سلیقه شخصی، مورد استفاده و بودجه دارد. هر دو نوع طلا مزایا و معایب خود را دارند. طلاي زرد به دلیل سنتی‌تر بودن خود، به عنوان نمادی از ثبات و ارزش بلند، مورد توجه قرار گرفته است. از طرفی، طلاي سفید به دلیل ظاهر مدرن‌تر و خاص بودن، بیشتر برای طراحی‌های مدرن و الگویی استفاده می‌شود. خواص مثبت طلاي سفید شامل خاصیت ضد حساسیتی آن و همچنین قابلیت ترکیب با الماس و سنگ‌های قیمتی دیگر است. با این حال، طلاي سفید ممکن است به مرور زمان رنگ طبیعی خود را از دست بدهد و نیاز به روکش مجدد رودیوم داشته باشد. به عبارت دیگر، طلاي زرد به طور طبیعی رنگ ثابتی دارد و نیازی به روکش مجدد ندارد. در نهایت، انتخاب بین این دو نوع طلا باید بر اساس سلیقه و نیازهای شخصی باشد و بهتر است با توجه به مزایا و معایب هر کدام، تصمیم‌گیری شود.